Decentralisatie AWBZ fiasco voor gemeenten
Vanaf 2015 zijn de gemeenten verantwoordelijk voor de ondersteuning en begeleiding van hun inwoners (voorheen AWBZ; nu WMO).
Voor het ministerie een lucratieve deal. Zij bepalen het budget en hoeven geen rekening te houden met een stijgende vraag. Daar moeten de gemeenten een mouw aan zien te passen. Tegelijkertijd is het totale WMO-budget met zo’n 11% verlaagd.
Voor de gemeenten, thuiszorginstellingen en de cliënten die hulp nodig hebben, is deze decentralisatie een fiasco. Gemeenten hadden alleen oog voor de voordelen ervan: het leveren van klantgerichte ondersteuning op maat aan haar inwoners. De uitvoering door 400 gemeenten heeft echter als nadeel, dat het vele malen duurder is: elke gemeente moet investeren in ambtelijke kennis, in ‘keukentafelgesprekken’ en sociale wijkteams. Om niet zelf in de financiële problemen te komen, hebben de gemeenten in wisselende mate de tekorten afgewenteld op de thuiszorgorganisaties en de cliënten. De gevolgen zijn bekend: ontslagen en faillissementen in de thuiszorg en ontevreden cliënten, die minder ondersteuning krijgen dan voorheen en zien, dat in andere gemeenten in vergelijkbare gevallen meer ondersteuning wordt geboden. Als het ministerie serieus meent, dat gemeenten het beste deze ondersteuning en begeleiding kunnen bieden, zullen minimaal de bezuinigingen op de WMO teruggedraaid moeten worden en het per gemeente beschikbare budget moeten worden geflexibiliseerd.
Contact met Anton:
Email: apmvandaalen@xs4all.nl
Facebook: https://www.facebook.com/anton.vandaalen
LinkedIn: https://nl.linkedin.com/in/antonvandaalen
Wie is Anton?